یوونتوس ؛ بدترین کابوس باواریایی ها !
 |
اما اگر تنها یک تیم باشد که بایرن از رویا رویی با آن هراس داشته باشد ، آن تیم بانوی پیر ایتالیاست .
در هفته ی آینده حرف های زیادی درباره ی کیفیت بازیکنان بایرن ، نوار پیروزی های آن ها ، تسلط آن ها به زمین بازی که بعد از چندسال در آن به تکامل رسیدند و ... خواهیم شنید . اما این حرف ها قبل از بازی ایتالیا – آلمان در یورو 2012 نیز وجود داشت .
در همان بازی ، آلمان کاملا تملک توپ را تحت اختیار داشت اما شانس ها و موقعیت های انگشت شماری در مقابل حریفی که سطحش پیش از بازی بسیار پایین تر از آلمان به نظر میرسید ، نصیبش شد .
ایتالیایی ها تنها کاری را کردند که در انجام آن بسیار ماهر اند : همگی تکالیف خود را کامل و بی نقص انجام دادند ، با چنگ و دندان دفاع کردند و بیشترین بهره ی ممکن را از حملات حتی ناچیز خود بردند .
در این بازی ایتالیا مرکز زمین را کاملا بست و به آلمان ها اجازه نداد حتی تا مرز محوطه ی جریمه ی آن ها پیشروی کنند ، سپس با کمک خط دفاع و دروازه بان خود ده ها سانتر انجام شده و شوت های راه دور را از حریف گرفت و با یک بازی هوشمندانه کاملا حریف را نا امید کرد .
با همین روش ، ایتالیا بار ها و بار ها آلمان را زمین گیر کرده ، تا حدی که ژرمن ها تا کنون نتوانسته اند در یک مسابقه ی رسمی ایتالیا را شکست دهند . در سطح باشگاهی ، همین الگو و روش ادامه می یابد . به نظر می آید تیم های آلمانی ذاتا با این روش بازی ایتالیایی ها مشکل دارند و با این روش نمی توانند حریف ایتالیایی ها در زمین مسابقه باشند .
در بازی های یورو ، یوونتوس شاکله ی اصلی تیم ملی ایتالیا بود و بیشترین سهم بازیکن را در تیم ملی ایتالیا داشت . به طوری که فاز دفاعی آن ها کاملا از طرف بانوی پیر تامین میشد ؛ بوفون در دروازه ، بارتزالی ، کیه لینی و بونوچی نیز در خط دفاع .
همانطور که گفته شد ، اگر یوونتوس شاکله ی اصلی تیم ملی ایتالیاست ، تیم مونیخی نیز بیشترین سهم را از تیم ملی آلمان دارد . بازیکنانی مانند شوانشتایگر و فلیپ لام حذف شدن از یورو 2012 و بر هم خوردن تمام فرضیه هایشان به دست آتزوری را به راحتی فراموش نخواهند کرد .
ممکن است یوونتوس مهاجمی به کار آمدی بالوتلی نداشته باشد ، اما باز هم آن ها در گلزنی مشکلی ندارند . در مرحله ی قبل ، یوونتوسی ها تنها تیمی بودند که هیچ گلی از حریف دریافت نکردند و آخرین گل خورده ی آن ها به بازی برابر نورشلند باز میگردد . همچنین اکنون که یوونتوس به این مرحله رسیده ،پیش از این تیم هایی مانند چلسی ، شاختار و سلتیک را حذف کرده است.
با بودن پیرلو برای کنترل خط هافبک و اثر ویدال و مارکیزیو روی خط هافبک حریف ، یوونتوس در مرکز زمین از پس هر تیمی بر خواهد آمد . اما چیزی که آن ها را ترسناک تر میکند، این است که این خط هافبک اصلا کاری برای تصاحب توپ و میدان انجام نمیدهد ! یوونتوس با میل خود تملک توپ را به حریف میدهد و با کمک همین خط هافبک از گل خوردن جلو گیری میکند ، حال ، ممکن است حریف روی ضد حمله حتی گل نیز دریافت کند .
کونته از یوونتوس ماشین جنگی ساخته که هر چرخ دنده به خوبی میداند چه وظیفه ای بر عهده دارد . ترکیب 3-5-2 مقابل 4-3-2-1 به زیبایی کار میکند و به لیشتشتاینر و آزاموا فضای خالی میدهد تا از توانایی های خود در بال ها استفاده کنند و روی حریف تاثیر بگذارند .
و برای کامل کردن توانایی های یووه ، می توان تنها به بوفون در دروازه اشاره کرد .
اما با همه ی این ها آیا بایرن محکوم به شکست است ؟ البته که نه . بایرن یک دروازه بان با کلاس بین المللی در دروازه دارد ، یکی از بهترین خطوط دفاعی را در اختیار دارد ، خط هافبکی که به خوبیِ خط هافبک یووه است و همچنین یکی از مهلک ترین خط حمله ها را داراست .
باواریایی ها میتوانند هر تیمی را شکست دهند و بدون ترس به این بازی پا خواهند گذاشت ، دقیقا مانند آلمان یورو 2012 .به هر حال این مسابقه میتواند " فوق تمایشایی " باشد . به امید این که همین طور هم باشد !
«به اشتراک گذارید»
حسین صالحی«مدیر سایت»
ارتباط با نگارنده:
